Het verhaal van Guusje

Marga's eigen verhaal staat ook hier

Marga vertelt:

Op een dag kwam Sun met een topic op het poppenhuisforum dat Nella weer nieuwe popjes had gebreid. Nou was ik al heel lang helemaal weg van haar prachtige popjes (wie niet!!) en ik besloot mezelf maar eens te trakteren op één van haar mooie creaties!

Ik koos voor een lief geel popje omdat zij me deed denken aan een pop die ik vroeger als kind heb gehad. Die pop heette Guusje en ik besloot dit kleine meiske de zelfde naam te geven.

Enthousiast meldde ik op het forum dat ik Guusje had besteld bij Nella!

Op het forum gepost:

"Ik heb haar maar eens een mailtje gestuurd, ben helemaal verliefd op dat gele meiske met dat hartje op haar buik!"

Marga vertelt verder:

En ja hoor op maandag 17 maart 2008 bracht de postbode Guusje in een klein warm plastic zakje met een piepklein visje als cadeautje! Het "kontje" van het visje is nog net achter mijn hand te zien! Fotootje komt later nog wel!

Ik was echt helemaal blij, het is zo schattig, dus ze kreeg een ereplaats op de plek waar ik op dit moment een boom van blaadjes voorzie. Ze keek vrolijk toe hoe ik blaadje na blaadje op de takken plakte. Als ik toen geweten had wat me allemaal boven het hoofd hing, had ik er nog een paar mooie foto's van gemaakt. .........................

Een paar dagen later wilde ik weer verder gaan met knutselen en zag tot mijn stomme verbazing dat alleen het visje nog op het trapje zat ............

Omdat het nogal een georganiseerde bende is in ons huis in verband met de verbouwing van de keuken, dacht ik nog .......... of zou ze gewoon weggelopen zijn? Yara keek me schuldbewust aan en toen begon ik te twijfelen .......... Yara pakt nooit iets wat van ons is (behalve sokken!), maar zou echt Guusje .........


Ik kan het niet geloven en begin een grote speurtocht tussen alle dozen en kratten door. Nog even heb ik de hoop dat Sanne Guusje op één of andere gekke plek heeft gezet, zou echt wel iets voor haar zijn. Bij navraag bleek dat niet het geval en ook Tamara wist nergens van!

Daar zit Yara, zoals ze zo vaak zit en bekijkt wat ik allemaal aan het prutsen ben! De onschuld zelve dus! Maar ondertussen!

's Middags liet ik haar uit en ik was reuzebenieuwd wat daar tussen de bladeren uitgepoept zou worden! Tsja, hele lichtgele kleine puntjes, alsof het wormpjes waren. Ik wist genoeg! Guusje zouden wij niet meer terug zien.....................

 

Natuurlijk moest ik dit wel op het forum melden, want er is een prachtige Nella website, waar alle popjes en hun eigenaars op staan, daar moest ze dus afgehaald worden! Het was allemaal wel erg zielig!

Marga post op het forum:

"Weggelopen? Had ze het toch niet naar haar zin? Waar is mijn lieve kleine Guusje?

In buik van hond, dit heeft ze dus echt nog nooit gedaan! (zie foto's steentjes plakken op mijn www, wat een lieverd het is!) Maar omdat alles hier op z'n kop staat i.v.m. onze nieuwe keuken, is ze uit haar doen, daar hou ik het maar op.

Ik kan wel janken! Alleen het kleine visje ligt hier nog zielig te zijn!"

Marga vertelt verder:


Op het forum worden deze dingen altijd heel serieus genomen en er wordt veel aandacht aan geschonken. Al snel stond op de voorpagina van de "plaatselijke" krant wat er in huize Streefkerk was gebeurd! Het hele forum was op de hoogte en leefde vreselijk mee!

 

Ook hier in huis werd er de nodige aandacht aan gegeven en Sanne maakte zelfs een rouwkaart

Ik moest me er wel bij neerleggen, Guusje was weg en bleef weg. Jammer, jammer, jammer. Ik besloot bij Nella een nieuw popje te bestellen en dat werd Gudolien. Die naam had Nella haar gegeven en ze wilde graag dat dat zo bleef. Nou prima natuurlijk. Het nieuwe popje doopte ik Gudolien Guusje. Toen ik nog eens naar de naam keek dacht ik hee Gu(uusje)do(od)lien. Toeval? Ik heb het gevraagd aan Nella en ze vertelde me dat do van dog was! Ja, dat kan ook natuurlijk!

En zo kwam Gudolien Guusje op maandag 31 maart bij mij en was al het leed weer geleden.

Gudolien ging hoog en droog de boomhut in, zodat Yara haar niet in de gaten kreeg, hoewel ............. ze zit wel een beetje te loenzen hoor!

Tsja, Yara is nou eenmaal altijd erg nieuwsgierig naar wat ik allemaal doe en of dat nou knutselen, strijken of stofzuigen is, zij loopt om me heen!

En dat is altijd erg gezellig.

Enfin, Gudolien keek in de boomhut toe hoe ik weer verder ging met de blaadjes ponsen en plakken die nog steeds niet allemaal aan de boom zitten.

Kortom we gingen weer over tot de orde van de dag. Tussen het puinruimen, koffie zetten, etc. door keek ik regelmatig even op het pphforum om alles te blijven volgen.

Totdat mijn adem stokte.................... want wat was dat nou voor topic?

Een speciale aflevering!!! "Een (bijna) bruine vrijdag

Nou hadden we een paar weken terug Goede Vrijdag, nou bij ons ging op die dag alles zo'n beetje mis. Het Internet was afgesloten i.v.m. een ander abonnement, de kachel ging stuk, ik reed met de auto bijna een meneer ondersteboven op zijn fiets die ineens overstak, het was echt takkenweer, kortom een dag om snel weer te vergeten! Op het forum had ik gemeld (via Hanny) dat ik het Paasweekend afgesloten was van internet en de rest ook maar gelijk verteld, het was gewoon een Kdag!

Dus toen ik de titel boven dit topic zag staan kreeg ik gelijk argwaan en toen ik de foto eronder zag, riep ik gelijk: "Hee, maar dat is Guusje!"

 

Klik maar eens op de play-knop hieronder, ga er lekker voor zitten en .................... kijk je ogen uit!

 

 

 

 

Dank je wel Hanny, voor de geweldige film!

 

De filmpjes van Hanny zijn allemaal ontzettend leuk en ik ga er dan ook echt wel even voor zitten als ze er weer één heeft gemaakt. Dus nu ook, maar wist ik veel wat me te wachten stond! Ik zal proberen te verwoorden wat er hier gebeurde:

Ik was alleen thuis, d.wz. in de keuken waren de jongens bezig onze nieuwe keuken te monteren, ik startte het filmpje en leunde achterover. Dat duurde niet lang! "Hè, wat is dat dan? Guusje! Oh, wat heeft ze nou weer gedaan!" De glimlach op mijn gezicht verdween voor een schaterlach! Ik lag hier helemaal in een deuk over het toetsenbord en bij het laatste stukje, drupte de tranen uit mijn ogen!

Nog een keer kijken! Toen begon het tot me door te dringen dat mijn Guusje onderweg was naar mij!! Super, geweldig, hoe verzint ze het! En toen moest ik natuurlijk weten hoe het echte verhaal was en stuurde een pbtje (persoonlijk berichtje) naar Hanny. Van haar kreeg ik het volgende antwoord:

Hanny schrijft:

Het echte verhaal? Komt ie...

Na jouw verhaaltje dat Guusje was verorberd door Yara heb ik Nella een mailtje gestuurd met het verzoek om Guusje te herbreien. Dat had Sun ook al gevraagd. Die wilde inzamelen en jouw een herboren Guusje geven.
Nella is als een gek gaan breien. Toen kwamen we op het idee om er "zo'n Blauwemaandag-filmpje" van te maken. Daarom kreeg ik Guusje toegestuurd. Gistermiddag kreeg ik haar thuis en ben meteen begonnen met het maken van foto's en ben gaan photoshoppen. Vanmorgen heb ik het filmpje verder af gemaakt. Om 1 uur was ik klaar en moest toen met Hillie na het ziekenhuis. We zijn net weer thuis.
Guusje is nu onderweg naar jou, met worst. Die had Nella erbij gebreid/gehaakt voor Yara. Hopelijk krijg je haar morgen.
Ze is helemaal van jouw en ik had moeite met afscheid... echt waar. Raar hè?
Nella, Sun en ik geven haar kado. Geef Yara maar even een knuffel en geniet van je Guusje als ze is gearriveerd. Geef je even een seintje als ze is aangekomen?

Liefs, Hanny

Marga vertelt verder:

Heel ontroerend! Nogmaals: Nella, Sun en Hanny: geweldig bedankt voor alles!

En toen was het wachten natuurlijk op de post van de volgende dag! Intussen was Gudolien natuurlijk ook op de hoogte en wilde al uit haar boomhut komen, maar aangezien Yara ook "lucht" gekregen had van het hele verhaal, vond ik dat niet zo'n verstandig plan!

Maar toen de postbode dan ook kwam, was er natuurlijk geen houden meer aan!

 

Gudolien kon natuurlijk niet wachten totdat Guusje uit haar warme plastic zakje was, maar we moesten even wachten tot de kust veilig was, want Guusje had natuurlijk de schrik wel enorm te pakken om weer bij ons in huis te zijn!

Toen Yara op veilige afstand was, kon Guusje uit haar zakje en oh wat waren ze blij!

het is wel een klein waaghalsje hoor! Die moeten we goed in de gaten houden!

Samen in de boomhut, mooier kan toch niet? En Yara ligt op veilige afstand op de bank toe te kijken wat ik allemaal aan het doen ben!

Eind goed al goed en nu maar hopen dat de kleine meisjes het samen goed kunnen vinden!

Ik vroeg Nella hoe ze er toe was gekomen om deze kleine schatjes te breien, daarop mailde ze mij het volgende verhaaltje en foto:

Nella schrijft:

"Op mijn zevende leerde mijn oma mij breien ,waardoor ik al snel mijn poppen van kleertjes voorzag,het vestje is al bijna 50 jaar oud.
Nog altijd ben ik mijn omaatje dankbaar!!

Zo,n vijf jaar geleden vroeg mijn zusje Henneke om een echte Nellamini,mmm ik was nog met een trui voor mijzelf bezig en had er eigenlijk niet zo'n zin in.
Oke toch maar proberen, ik kocht stopwol en daar maakte ik van een Engels patroontje het beertje van.
Leuk !!! Maar ja veel te groot!!

Toch was dit beertje de aanleiding van de vele minipopjes die ik nu nog mag maken!

Liefs van Nella

 

 

 

 

 

Heb jij ook foto's, of een website met Nella Popjes? En mag ik ze plaatsen? Mail dan even naar sun@nalladris.nl. Bedankt alvast!

 

 

 
Webjewels are made by Yara
 

 

If you are interested in purchasing a Nella Doll, please feel free to mail Nella